Mark Albert. Biografia i praca malarza

Udało się stworzyć francuskiego artystę Marche Albertjego wyrazisty styl w malarstwie. Jego prace zrodziły się poza polityką, poza wydarzeniami, które miały miejsce. Jednak całe dzieło mistrza przeniknięte jest żywymi emocjami i uczuciami przedstawianych postaci, niezależnie od tego, czy jest to portret osoby, czy miejski krajobraz.

Lata studiów

Urodzony Marche Albert w 1875 roku w mieście Bordeaux(Francja). Kiedy chłopiec skończył piętnaście lat, przeprowadził się z rodzicami do Paryża. Rodzina Marche nie była zamożna, ale w stolicy mama była w stanie otworzyć mały interes w handlu.

W 1890 roku przyszły artysta zaczął studiowaćSchool of Decorative Arts, a po jego ukończeniu wstąpił do School of Fine Arts. Na polecenie swojego nauczyciela Gustawa Moreau spędził dużo czasu w Luwrze, kopiując dzieła takich sławnych mistrzów jak Lorren, Watteau, Poussin.

Podczas studiów chłopak zaprzyjaźnił sięrelacje z Matisse, z którymi wspólnie doskonalą szkolenie w paryskiej akademii w Ranson. Nauczyciel Paul Siusioux sumiennie zainwestował w wiedzę i umiejętności. Podobnie jak jego nauczyciel, Marque Albert podziwiał dzieła Gauguina i Emile'a Bernarda, ale bardziej preferował sztukę Corota.

Wczesna kreatywność

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XIX wieku prawie wszystkie obrazy artystysą portrety i pejzaże stworzone w tradycyjnym stylu impresjonistów. Znajomość Van Gogha i Cezanne'a wpłynęła na wykonanie przez młodego mistrza malarstwa w delikatnych odcieniach poetyckich.

Minęło kilka lat, a już Mark Albert -artysta, którego sposób pracy bardziej odpowiadał Fowizmowi. W pracach malarza wyraźnie widać było nietypową prezentację odbić światła i jasność kolorów tkwiących w tym stylu. Ta fascynacja Fowizmem przez długi czas wpłynie na sposób, w jaki obrazy są wykonywane przez Marka. Potwierdza to jego słynna praca "The Beach in Fecame", napisana już w 1906 roku. Wraz z innymi przedstawicielami Fowizmu Albert wystawiał swoje obrazy w Salonie Jesiennym i Salonie Niezależnym.

Paryż w pracach Marche

Po jakimś czasie zaczęły się prace artystyśledzone cechy, które różnią się od stylu Fowistów: obrazy wyglądały na bardziej miękkie, bardziej stonowane kolory zostały użyte. Już w lutym 1907 roku Marche Albert przeprowadził swoją indywidualną wystawę w Galerii Druet. Większość płótn wystawianych przez mistrza to pejzaże Paryża. Chcąc przekształcić życie w jasne, świąteczne kolory, artysta w swoich pracach ukazywał piękno miasta, przeplatające się z urokami natury.

Wśród obrazów, które rozsławiły malarza,"Słońce nad drzewami", "Nasyp w zieleni", "Paryż. Widok na Luwr "," Targi w Hawrze "," Port w Mentonie "i inne. W nich ruch ludzi i harmonia przyrody łączy się w jednym cyklu miejskiego życia. Woda, niebo, kamienne mosty i wały, dachy miejskie wyglądają jak mistrzowie na płótnie, tak jak można je zobaczyć w pracach innych artystów lub na zdjęciu. Albert Marquet z własną wyjątkowością przedstawiał zachwycające widoki Paryża. Są nasyceni głęboką, zmysłową postawą człowieka wobec jego miasta, czarującą spontanicznością i niezwykłą liryczną intonacją.

Podróż i kreatywność

Ogromne znaczenie w życiu Markapodróżować po świecie. Odwiedził Niemcy, Rumunię, Afrykę Północną, Włochy, Hiszpanię. Każdy artysta miejski dostrzegł w określonym zakresie kolorów. Na przykład zobaczył Paryż na szaro, Algierię na biało, Neapol na niebiesko i Hamburg na żółto.

Po pobycie w Neapolu rozpoczął się malarzdo tworzenia płócien, na których przedstawiał nie tylko morze, ale, jak to było, idealne marzenie o żywiole morza. Życie w Algierii pomogło Albertowi pokazać na jej płótnach całe piękno piekącego słońca. Podróżowanie przyczyniło się do powstania takich obrazów, jak The Port in Honfleur, Swan Island. Erble "," Widok Sidi Bou Said "," Palm Tree ".

To w Algierii poznał swoją przyszłą żonę, Marche Albert, której biografia jest ściśle związana z tym krajem. W szczęśliwym małżeństwie z Marcelem Martinetem artysta przeżył 26 lat.

Marche otwarcie potępił faszyzm, dlatego w trakcieMałżonkowie z II wojny światowej musieli przenieść się z Paryża do Algierii. Wrócił do domu w 1945 roku, artysta jest już poważnie chory. Kilka operacji sprawiło, że poczuł się lepiej przez chwilę. Przez ten cały czas Albert nie rezygnuje z pracy, kontynuując pracę nad nowymi płótnami.

Pomimo troski o żonę i intensywnej walki z chorobą, 4 czerwca 1947 r. Artysta się nie pojawił. Wyszedł, ale pozostawił po sobie dzieła pełne życia i szczególnego światła.