Prezydent Republiki Czeskiej Milos Zeman. Milosh Zeman: działalność polityczna

Jak mówi Władimir Putin, polityka jest bardzoskomplikowane i niebezpieczne. W obecnej wspólnocie europejskiej jest niewielu przywódców, którzy mają odwagę wyrazić swoją opinię. Jednym z nich jest prezydent Republiki Czeskiej Zeman. Milosh, tak się nazywał, w ciągu ostatnich kilku lat wielokrotnie wywoływał falę krytyki w swoim przemówieniu. Jego bezpośrednia i uczciwa pozycja zagraża europejskiej solidarności. A sam prezydent Milos Zeman jest bardzo interesującą postacią. Porozmawiajmy o tym.

Milosh Zeman: Biografia

Osoba jest podrabiana przez okoliczności, z którymi onstawić czoła w życiu. Szczególny wpływ na kształtowanie postaci ma dzieciństwo. Ta prawda została udowodniona przez prezydenta Zemana. Miłosz urodził się we wrześniu 1944 r. To był bardzo trudny czas. Była druga wojna światowa. Ponadto jego matka wkrótce po porodzie rozwiodła się z mężem, który zostawił swojemu synowi tylko imię Zeman. Milos dorastał w niepełnej rodzinie. Dlatego w młodym wieku musiał nauczyć się podejmować decyzje i brać odpowiedzialność za siebie. Moja matka uczyła w szkole, mój syn był jedynym mężczyzną w rodzinie. Dla swojej przyszłej kariery wybrał kierunek ekonomiczny. Ale w liceum napisał esej, który wywołał krytykę nauczycieli. Zeman Milos został pozbawiony prawa do wstąpienia na uniwersytet.

Musiałem zarabiać na życie. Pracował w firmie budowlanej. Dopiero w 1965 zezwolono mu na dalsze studia. Wybrał VES w Pradze. Przyszły lider Republiki Czeskiej zaangażował się w to zaocznie, ponieważ matka nie była w stanie zapewnić mu wystarczających środków na wyższe wykształcenie. W 1969 roku otrzymał dyplom i został nauczycielem VES.

Początek kariery politycznej

Prawdopodobnie pamiętasz tę Czechosłowacjęnależał do obozu socjalistycznego. Przemówienie przeciwko systemowi w tamtych czasach było karalne. Jako członek partii komunistycznej Zeman Miłosz otwarcie krytykował wkroczenie wojsk Układu Warszawskiego do kraju. Nazwał ten akt okupacją, za którą został wyrzucony z HRC. To było jego pierwsze polityczne doświadczenie. Co więcej, przed upadkiem obozu socjalistycznego nie angażował się w działalność publiczną. Przez cały czas Zeman poświęca się pracy badawczej. Jeśli uważasz, że jego dyplom nazywa się "Futurology and the future", jest oczywiste, że poświęcił się badaniu metod budowania zamożnego społeczeństwa. Od 1990 roku przez dwa lata przyszły prezydent Milosh Zeman pracował w Akademii Nauk, a dokładniej w instytucie planowania. W tym samym czasie został wybrany posłem do parlamentu kraju. Doświadczenie badawcze i zdobyta wiedza znacznie pomogły w działalności państwa. Popularność Zemana rosła. Jednak przed nami były kłopoty, które można nazwać próbą hartu ducha.

Odpowiedzialność to główna cecha polityka

Zeman zauważył pracę Zemana w parlamenciewyborcy. Uważano go za osobę bardzo odpowiedzialną, wiarygodnego lidera. W 1998 r. Objął urząd - zasłużenie, a przewodniczący rządu - przywódcą Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej. Jego decyzje i pozycja polityczna pozwoliły mieć nadzieję na poparcie obywateli w zbliżających się wyborach prezydenckich. Obliczenia, według ekspertów, były poprawne, ale rzeczywistość stanowiła nieprzyjemną niespodziankę. Zeman nominował się do wyborów prezydenckich w 2003 roku. W tym czasie był członkiem Partii Socjaldemokratycznej (Partii Socjaldemokratycznej). Ta siła została uznana za bardzo wpływową, to znaczy Zeman musiał wspierać. Jednak przegrał wybory w pierwszej rundzie. Po prostu został zdradzony. Druga osoba w partii, Stanislav Gross, zorganizowała prowokację, w wyniku której nawet członkowie SDHR oddali swoje głosy na rywala Zemana. Sytuacja ta doprowadziła do nieprzejednanego konfliktu w kierownictwie partii. W 2007 roku przyszły prezydent rozstał się z towarzyszami, którzy okazali się zawodnymi intrygantami.

Między ludźmi a elitą

Nie jest tajemnicą, że często elektoratz punktu widzenia wiodącej warstwy kandydata. Dokładnie taka sytuacja miała miejsce w Republice Czeskiej. Zeman Milos słusznie cieszył się miłością mieszkańców. Jest szanowany za uczciwość, uczciwość, otwartość. Ponadto, pracując w systemie państwowym, udowodnił swoimi czynami, że przywiązuje on ogromną wagę do interesów kraju i jego mieszkańców i jest gotowy bronić ich w każdy możliwy sposób. Ten "rewolucyjny" nie pasował do tolerancyjnej elity Unii Europejskiej. Co więcej, sytuacja na świecie zaczęła się nagrzewać. Zachód zebrał się przed groźbami z Rosji i Chin.

Szczyt władzy

W 2012 roku Republika Czeska gościła pierwsze bezpośredniewybór głowy państwa. To była szansa. I użył tego Milos Zeman. Przedstawił swoją kandydaturę na prezydenta. W pierwszej turze głosowało za nim 25% ludności republiki. W drugim, był zwycięzcą, wyprzedzając rywala, Karla Schwarzenberga, o 9%. Dołączył do biura w 2013 roku. Po pewnym czasie Zeman ponownie znalazł się na pierwszych stronach mediów. Jego przywiązanie do zasad znów się ujawniło.

Zeman i Rosja

Wraz z nadejściem konfliktu na Ukrainie, świat stanął w obliczuzagrożenie nową zimną wojną. Opinie i oceny zachodnich przywódców różniły się od stanowiska rosyjskiego prezydenta w tej kwestii. Doszło do tego, że 70. rocznica zwycięstwa w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej wraz z narodami Rosji nie chciała celebrować przywódców innych krajów uczestniczących w koalicji antyhitlerowskiej. Prezydent Czech Milos Zeman był jedynym przedstawicielem kolektywu Zachodu, który odważył się wystąpić przeciwko większości. Przyjechał do Moskwy 9 maja, stanął obok Władimira Putina, podkreślając, że jest przeciwny kłamstwu i niesprawiedliwości. Jego zdaniem Europa jest zobowiązana poczuć wdzięczność rosyjskiemu żołnierzowi za wyzwolenie od faszyzmu. To, co zademonstrował w imieniu swojego ludu, wzywał kolejną serię ataków. Jednak nie złamało to prezydenta Zemana. Jest konsekwentny w swych poglądach, nigdy się nie ugina pod dowództwem Brukseli i Waszyngtonu. Podczas parady zwycięstw w Chinach we wrześniu 2015 r. Ponownie znalazł się w szeregach tych, którzy uważają porażkę faszyzmu za ważny kamień milowy w rozwoju ludzkości. Historia się nie kończy. Przyszłość będzie oceniać, kto ma rację: elity Republiki Czeskiej, odnoszące się do Zemana z pogardą i lękiem, lub lud, który dał mu współczucie i wyraził zaufanie.