Ranga przysłówków

Przysłówek jest rozwijającą się częścią mowy.Lingwiści, którzy studiują starojęzyk, twierdzą, że nawet w starożytnych rosyjskich pismach były przysłówki. Nawet wtedy ich pierwsze grupy i podgrupy zostały nakreślone zgodnie z metodami tworzenia i morfologicznymi znaczeniami.

Przysłówki w zdaniach częściej wykonują syntaktyczną rolę okoliczności. Ze względu na znaczenie leksykalne rozróżnia się dwie grupy: poszlakowe i ostateczne kategorie przysłówków.

Ostateczne przysłówki

Przysłówki te oznaczają ilościowe i jakościowe oznaki działania, stan i inne cechy. Ranking przysłówków dzieli się na trzy podgrupy:

1. Przysłówki ilościowe. Wskaż stopień jakości i miarę działania, odpowiedz na pytania: w jakim stopniu? ile? (przykłady są nieliczne, podwójnie, lekko, pełne, do ciemności, wiele, prawie).
2. Jakościowe przysłówki. Powstają z jakościowych przymiotników, określają jakość cechy lub obiektu, odpowiedzą na pytanie, jak? (przykłady - słaby, skromny, szybki, ciemny, wolny)
3. Obraz i stopień działania. Przysłówek charakteryzuje sposób wykonywania czynności, odpowiada na pytania: w jaki sposób? Jak? (przykłady - na kawałki, na oślep, ukradkowo, w dotyku)

Przysłówki przysłówkowe

Okoliczności przysłówków opisują związki docelowe, czasowe, przyczynowo-skutkowe i przestrzenne. Podzielone na 4 grupy:

1. Przysłówki tego miejsca. Wskaż scenę, odpowiedz na pytania: gdzie? skąd? gdzie? (przykłady - prawo, lewo, góra, tutaj, wszędzie, tam, tam).
2. Przysłówki czasu. Wskaż czas akcji, odpowiedz na pytania: od kiedy? do kiedy? kiedy? (przykłady - dziś, wczoraj, stale, czasami, codziennie, latem, na wiosnę, aż do teraz).
3. Przysłówki celu. Określ cel działania, czyli dlaczego to działanie jest wykonywane, odpowiedz na pytanie: w jakim celu? dlaczego? (przykłady - na pokaz, na przekór, przypadkowo, przypadkowo, celowo, celowo).
4. Przysłówki rozsądku. Przyczyna, z powodu której występują działania, jest odpowiedzią na pytanie: dlaczego? (przykłady - ponieważ, od gorąca, od zła, przez głupotę, dar, ślepotę).

Przysłówki odnoszą się także do innych niezależnych części mowy - przymiotników, rzeczowników, czasowników, zaimków, cyfr i gerund.

Tworzenie przysłówków odbywa się na kilka sposobów:

1. Łączenie przyimków z niezależną częścią mowy przy jednoczesnym ponownym przemyśleniu formy sprawy i jej przekształceniu w kilka odrębnych słów.
2. Powtarzanie słów z dodaniemprzyimki-przedrostki (na przykład na) do formy przysłówka (przykład - suche-suche). Powtórzenie tego samego słowa w różnych przypadkach (przykłady - biało-biały, czarno-czarny). Użyj również powtórzenia słów o znaczeniu synonimicznym (przykłady - mocne - stanowczo, podobnie - pozdorovu).
3. Przejście od jednej do drugiej części mowy. Tak więc, powszechna reinterpretacja gerundów przez utratę gatunków i doczesnych znaczeń (przykłady - kłamstwo, stanie, niechętnie, natychmiast).
4. Tworzenie przysłówków przez dodawanie przyrostkóww oparciu o przymiotnik i imiesłów czas teraźniejszy (przykłady - śpiew, szeroki, groźny, przyjazny). Również ta metoda jest stosowana do liczbowych liczników (raz, dwa razy).
5. Metoda przedrostka sufiksu.Przysłówki tworzone są z zaimków i przymiotników za pomocą dwóch sufiksów-emu i -omu. Dodaj również przedrostek (przykłady - stary, wiosna, nowy, w dobrym znaczeniu, po angielsku).
6. Również przysłówki mogą być tworzone ze stałych wyrażeń, które są używane w formie okoliczności (przykłady są przydatne, przez rękawy, do góry nogami, światło nie jest świtem niż światłem, pośpiesznie).

To jest - główne sposoby wychowania przysłówków.

Pisownia przysłówków

Jedną z najtrudniejszych części są zasady pisowni, które podlegają różnym kategoriom przysłówków. Jednak pisząc większość z nich należy po prostu pamiętać.

Przysłówki pełnią jedną z ważnych funkcji mowy: uzupełniają gramatykę i wyjaśniają wypowiedzi mówione lub pisemne.

Do cech morfologicznych tej części mowylingwiści przypisują niezmienność przysłówków, czyli brak kilku form zmian liczb i przypadków oraz obecność pewnych pochodnych sufiksów.