Złamanie ręki

Złamanie ręki jest zdefiniowane jako naruszenieintegralność kości. Z reguły wiąże się z efektami mechanicznymi. Często złamanie ręki występuje podczas upadku, w walce, wypadku samochodowym lub urazie. Rzadkie przypadki tego stanu wiążą się ze zmniejszeniem gęstości lub destrukcji tkanki kostnej. Jednakże, z reguły pacjenci są świadomi możliwości rozwoju takich patologii, więc przygotuj się z wyprzedzeniem.

Złamanie ramienia w zależności od objawów nieznacznie różni się od naruszenia integralności kości innej lokalizacji.

Pierwszą oznaką tego stanu jestzachorowalność z jasną definicją przestrzeni i czasu. Pacjent może precyzyjnie wskazać miejsce, w którym występuje dyskomfort, i określić okres początku odczuwania dyskomfortu. W tym przypadku bolesność ma wyraźny związek z wpływem traumatycznego agenta (bójki, upadki itp.).

Złamaniu ręki towarzyszy jej odkształcenie. Jest to spowodowane przede wszystkim naruszeniem integralności struktury kości. Innymi słowy, kończyna zaczyna się wygiąć, jak w normalnym stanie, nie powinna.

Naruszenie integralności struktury kości pociąga za sobącałkowita lub częściowa porażka funkcji. Należy zauważyć, że warunek ten nie występuje przy wszystkich rodzajach złamań. Zranienia z reguły nie towarzyszą upośledzone funkcje, jednak ruchy powodują silny ból. Należy zauważyć, że złamanie barku charakteryzuje się niezdolnością do wykonywania aktywnych ruchów w zasadzie. Działanie bierne powoduje silny ból.

Niektóre przypadki charakteryzują się patologiąmobilność. W takim przypadku końce kości można przesuwać względem siebie. W szczególności ten stan jest odnotowywany w przypadku uszkodzenia kości ramiennej lub połączonego naruszenia integralności kości promieniowej i łokciowej.

Złamania z przesunięciem różnią się skracaniem kończyn. Fragmenty kości są "rozrywane" przez zakontraktowane mięśnie. Skrócenie kończyny jest z reguły zauważalne gołym okiem.

Naruszenie integralności charakteryzuje się obecnościąkłamstwo. Chrupanie kości jest wyczuwalne w badaniu palpacyjnym, a czasami wyraźnie słyszalne. Występuje przy wycieranie fragmentów. Ze względu na bolesność tej metody badania jest ona stosowana niezwykle rzadko.

Otwarte złamania charakteryzują się obecnością wystających fragmentów kości z rany.

Chociaż diagnozuje się stanbyć może na podstawie wyników badań i rozmowy z pacjentem konieczne są kliniczne dowody urazu. W tym celu badanie rentgenowskie. Obraz dotkniętego obszaru przyjmuje się w projekcji bezpośredniej i skośnej.

Często wynik bezpośredniego kontaktu z górnąkończyna to złamany palec. Co do zasady, takie obrażenia powstają w wyniku uderzenia ich w ruchome mechanizmy lub spadające na nie ciężkie przedmioty. Złamaniom towarzyszy nagły nagły ból, pojawienie się siniaków i obrzęk na dotkniętym obszarze. Poszkodowany palec może mieć nadmierną ruchliwość lub wręcz przeciwnie, jego ruchy są w dużym stopniu ograniczone.

Badanie traumatologa określa obecność deformacji(krzywizna) dotkniętego obszaru, obecność przemieszczonych resztek kości. Udoskonalenie diagnozy w celu wybrania optymalnej strategii leczenia odbywa się przy obowiązkowym stosowaniu promieni Roentgena. Na obrazie powinien pojawić się nie tylko zraniony palec, ale także dwa kolejne stawy. Radiografia osób starszych wykonywana jest obiema rękami. Obraz zdrowej ręki pozwala dokładnie określić i odróżnić skutki złamania od związanych z wiekiem zmian po artretyzmie.